ΠΕΤΡΙΝΟ ΓΕΦΥΡΙ ΚΟΝΙΤΣΑΣ

Στην Ήπειρο και συγκεκριμένα στην Κόνιτσα υπάρχει ένα από τα ομορφότερα γεφύρια των Βαλκανίων.

Στο στενότερο σημείο του ποταμού Αώου είναι χτισμένο αυτό το μονότοξο γεφύρι.

Το 1871 ο πρωτομάστορας Ζιώγας Φρόντζος από την ξακουστή Πυρσόγιαννη ένα χωριό βόρεια της Κόνιτσας έφτιαξε το γεφύρι που κόστισε 120.000 γρόσια.

Έχει ύψος 19.25μ. και άνοιγμα 35.60μ. ενώ στη μέση της καμάρας κρέμεται καμπανάκι που χρησίμευε για να ειδοποιεί τους περαστικούς όταν φυσούσε δυνατός αέρας, κάτι σαν σήμα κινδύνου.



ΛΟΥΤΡΑ ΚΥΛΛΗΝΗΣ

Τα Λουτρά Κυλλήνης είναι μια απείρου ομορφιάς περιοχή σε μια πανέμορφη τοποθεσία με σπάνια βλάστηση σε ένα πυκνό δάσος 9χμ. από την Κυλλήνη.

Τα λουτρά είναι φημισμένα από την αρχαιότητα για τις ιαματικές του πηγές που τα νερά τους, οι αναθυμιάσεις και η λάσπη τους θεραπεύουν από την αρχαιότητα ως και σήμερα αρθριτικά, άσθμα και δερματικές παθήσεις.

Επιπροσθέτως μπορεί κάποιος να θαυμάσει τα ερείπια από τις εγκαταστάσεις των Ρωμα'ι'κών λουτρών που βρίσκονται εκεί.

Μια άλλη ονομασία των λουτρών είναι Λίνζι.

Μια ερμηνεία είναι ότι η λέξη Λίτζι σήμαινε λουτρό στα Λατινικά, μια άλλη εκδοχή είναι ότι σημαίνει Το Στόμα Του Άδη απ' όπου έβγαιναν οι Λιτζέοι τα δαιμόνια.

ΟΔΟΝΤΩΤΟΣ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥ - ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

Η ιστορία του οδοντωτού σιδηρόδρομου ξεκινάει όταν ο Χαρίλαος Τρικούπης ως πρωθυπουργός της χώρας θέλησε να δημιουργήσει τοπικά σιδηροδρομικά δίκτυα δίπλα στο κυρίως σιδηροδρομικό δίκτυο με πλάτος γραμμής τα 75 εκατοστά.

Προωθούσε τις γραμμές μικρού εύρους διαβλέποντας ότι το μικρό τραίνο εκτός του ότι ήταν οικονομικότερο στην κατασκευή του είχε και μεγαλύτερη ευελιξία.

Μετά από πρωτοβουλία του βουλευτή Καλαβρύτων Αλέξανδρου Φωτήλα το 1889 ξεκίνησαν οι εργασίες για την κατασκευή του οδοντωτού Διακοπτού - Καλαβρύτων.

Το έργο ήταν πολύ δύσκολο λόγο του δύσβατου του εδάφους και η μελέτη ανατίθεται σε Γάλλους τεχνικούς.

Στο έργο εργάστηκαν και πολλοί Ιταλοί εργάτες που είχαν την εμπειρία των ορεινών σιδηροδρόμων των Άλπεων.

Λόγω του δυσπρόσιτου εδάφους και των φτωχών τεχνικών μέσων της εποχής το όλο εγχείρημα αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολο απ' ότι υπολόγιζαν οι σχεδιαστές.

Παρ' όλα αυτά, το έργο θεωρείται κατασκευαστικός άθλος, ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα.

Ο χαρακτηρισμός «οδοντωτός», όπως είναι προφανές, προέρχεται από τα «δόντια» που χρησιμοποιούν οι σιδηρόδρομοι αυτού του τύπου και τους βοηθούν να σκαρφαλώνουν σε μεγάλες κλίσεις.

Η αμαξοστοιχία, ανάμεσα στους τροχούς που κινούνται στις ράγες, διαθέτει επιπλέον τροχούς με «δόντια» που χρησιμοποιούνται όταν οι κλίσεις μεγαλώνουν για να εφαρμόσουν σε μια εσωτερική γραμμή με ειδικές εσοχές.

Οι οδοντωτοί τροχοί βοηθούν την αμαξοστοιχία εξίσου και στις κατηφορικές διαδρομές, αφού η κατάβαση γίνεται με ασφάλεια στην κίνηση αλλά και στο φρενάρισα.

Το πλάτος της γραμμής είναι 0.75μ και το μήκος 22.600 μ. και στις 10 Μαρτίου 1896 το τρένο πραγματοποίησε το πρώτο του δρομολόγιο και η εκμετάλλευσής του για 92 χρόνια ανατέθηκε στην

εταιρεία Σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ).

Το Διακοπτό απέχει από τα Καλάβρυτα 22 χιλιόμετρα και η μοναδική διαδρομή του οδοντωτού μέσα από το φαράγγι του Βουρα'ι'κού ποταμού διαρκεί μια ώρα και η ταχύτητα του συρμού κυμαίνεται από 30 έως 40 χιλ. ώρα.
Αναρριχάται σε υψόμετρο 720 μέτρων και η διαδρομή μετατρέπεται σε ταξίδι μέσα στη φύση και προκαλεί μια μοναδική εναρμόνιση με το περιβάλλον.

Μέσα από τη συγκεκριμένη διαδρομή οι ταξιδιώτες γνωρίζουν το βόρειο τμήμα της Πελοποννήσου και καθηλώνονται από το δέος που τους προκαλούν οι απαράμιλλης ομορφιάς διαδοχικές εικόνες.

Στη διαδρομή πραγματοποιούνται δύο επιπλέον ενδιάμεσες στάσεις, στο Μεγάλο Σπήλαιο και στην Κερπινή.

Αποτελεί ένα από τα ωραιότερα φυσικά αξιοθέατα της χώρας μας και έχει χαρακτηριστεί η θεαματικότερη σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων.

Το Υπουργείο Πολιτισμού, κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Κεντρικού Συμβουλίου Νεοτέρων Μνημείων, κήρυξε τον Οδοντωτό σιδηρόδρομο και όλες τις εγκαταστάσεις του (σταθμοί, φυλάκια, τεχνικά έργα) διατηρητέο τεχνικό μνημείο.